Do Joo Nim

Dr. Joo Bang Lee  

 

Geschiedenis / autobiografie van Dr.Joo Bang Lee, oprichter van Hwa Rang Do®

De ontwikkeling van de Koreaanse vechtkunst in de jaren '50 en '60.

  Research en geschreven door Instr.Carsten Jorgensen, 4de Dan Hwa Rang Do®, uit Denemarken. Vertaald door Instr.Alex Krijger, 2de Dan Hwa Rang Do®, uit Nederland.

  Tijdens het lezen van dit artikel moet men het volgende in gedachten houden; voor de originele Koreaanse vechtkunstbeoefenaar was er geen vechtkunst met de bekende naam Hapkido. Zij trainden allemaal "Taedong Ryu Yusool" van grootmeester Yong-Sul Choi, wat hetzelfde was als het Japanse "Daito Ryu Yawara". De naam Hapkido kwam pas veel later. Deze originele stijl bevatte geen traptechnieken en had een aantal vuisttechnieken. De enige technieken die zij hadden waren gewrichtsmanipulatie technieken, grappling, het gebruik maken van de kracht van de tegenstander etc. Kortom, de stijl die we nu kennen als Hapkido was in de jaren '50 en '60 geheel anders.

  Dr.Joo Bang Lee, de oprichter van Hwa Rang Do®, begon zijn vechtkunst studie onder leiding van zijn vader. Deze was zelf ook een vechtkunstbeoefenaar. De vader leerde zijn zoons, Joo Bang Lee en Joo Sang Lee, Judo en Kendo vanaf het moment dat zij konden lopen. In maart 1942, bracht Dr.Lee's vader zijn zoons bij de monnik Suam Dosa. De monnik, een persoonlijke vriend van de familie, was een bekende meester en Dr.Lee's vader heeft hem kunnen overhalen om zijn zoons als zijn enige studenten tot hem te nemen. Zo begon hun formele training op de leeftijd van respectievelijk 5 en 6 jaar. Dit was het begin van een bijna 30 jaar durende vaderzoon relatie tussen Suam Dosa en de beide broers, Dr.Joo Bang Lee en zijn oudere broer Grand Master Joo Sang Lee, tot het moment dat Suam Dosa stierf. De beide broers gingen naar school waardoor hun trainingen plaats vonden tijdens de schoolvakanties en de weekeinden. Gezien het feit dat Suam Dosa's huis maar een uur verwijderd was van hun huis konden zij normaal en regelmatig trainen.

  De Lee familie leefde in de provincie Hamnam in het huidige Noord Korea. Na de Tweede Wereld Oorlog werd Noord Korea communistisch en de Lee Familie, net als duizenden andere Koreaanse familie, vluchtten samen met Suam Dosa naar Zuid Korea, waarbij zij genoodzaakt waren al hun bezittingen achter te laten. In eerste instantie vestigden zij zich in Inchon dichtbij Seoel, maar uiteindelijk vestigden zij zich in 1948 in de buurt van O Dae Mountains in Midden Korea. Het was hier dat Dr.Lee zijn training voortzette.

  In het begin van de jaren 50, hoorde Dr.Lee dat er een nieuwe vechtkunst werd gegeven in de stad Taegu. De stijl bevatte technieken die gelijkwaardig waren aan die van Suam Dosa inclusief gewrichtsmanipulatie, werpen, grappling en andere "zachte" bewegingen. In 1950 brak de Koreaanse oorlog uit en Dr.Lee verhuisde naar Taegu waar hij privé-les kreeg in de stijl "Dae Dong Ryu Yusool" van Yong-Sul Choi. Dit duurde tot 1955 toen Dr.Lee de Mastergraad ontving in Yusool van Grand Master Choi.

  In datzelfde jaar ging Dr.Lee weer terug naar Seoul en begon zijn universitaire studie, met als hoofdvakken Oosterse Geneeskunst en Business aan twee verschillende universiteiten.

  Na het beëindigen van zijn universitaire studies, opende Dr.Lee zijn eerste openbare school in het centrum van Seoul, Chong-no 5. In die tijd was er maar één school en de stijl had de naam "Hwarang Musul", wat betekende "Hwarang vechtkunst". In de tijd dat Dr.Lee zijn eerste school opende waren er 14 andere vechtkunst scholen in geheel Seoul. De vechtkunst van Suam Dosa had geen naam, de monnik noemde het simpel weg "Um-Yang Mu-Sool" letterlijk vertaald "harde en zachte vechtkunsttechnieken". Tot op de dag van vandaag is dit terug te zien in het Hwa Rang Do® logo dat de beoefenaars dragen op de achterkant van hun uniform. De monnik heeft altijd gezegd dat de technieken 57 generaties lang al overgedragen zijn vanaf de Silla Hwarang Warriors. Toen Dr.Lee zijn stijl een naam ging geven noemde hij het daarom Hwa Rang Doâ, uit respect en als eer aan Suam Dosa en omdat hij wilde dat zijn studenten de Hwarang spirit en filosofie zouden volgen. Dit was niet alleen de eerste keer dat een vechtkunst de naam Hwa Rang Do® kreeg maar het was ook de allereerste keer dat de Hwarang-organisatie werd gebruikt in samenhang met een ‘niet oorlog situatie’. In de vechtkunstwereld is er enige verwarring omtrent de naam " Hwa Rang Do®", daarom wil ik, voordat ik verder ga eerst het een en ander rechtzetten. Er zijn twee verschillende Chinese karakters welke als “Do” uitgesproken worden. De ene wordt in verband gebracht met de oude Silla Hwarangorganisatie wat betekent “een groep mensen”. En de andere wordt gebruikt in de vechtkunst Hwa Rang Do®, opgericht door Dr.Joo Bang Lee, wat betekent “de weg”. De uitspraak in het Koreaans is precies hetzelfde maar de betekenis is verschillend.

  Doordat er grote studentenopstanden / rellen in Seoul ontstonden besloot Dr.Joo Bang Lee om zijn school te sluiten en de bergen in te gaan om zich weer aan te sluiten bij Suam Dosa. Dit verblijf duurde bijna twee jaar. Echter in 1962 werd Dr.Lee benaderd door de vader van Grand Master Moo-Hong Kim. Kim had ook Yusool getraind en had in 1961 zijn stijl de naam Shin Mu Kwan genoemd. Hij had een school geopend, maar omdat hij 22 werd moest hij zijn driejarige militaire dienstplicht vervullen. Dr.Lee werd ingehuurd om de school te runnen, omdat er geen instructeurs aanwezig waren. Dr.Lee heeft dit gedaan voor ongeveer drie maanden waarna hij zijn eigen Hwa Rang Do® school weer opende. Hij gaf toen overdag les in de school van Kim en in de avonduren gaf hij les in zijn eigen school. Doordat Dr.Lee in Kim’s school les gaf introduceerde hij, voor de eerste keer, vele Hwa Rang Do® Mu-Sool technieken aan Kim’s leerlingen.

  Dr.Lee ontmoete vele andere vechtkunstbeoefenaars in zijn school en in de winter van 1962, tezamen met Uoo-Tak Kim, Moo-Jin Kim, Han-Chul Lee, Il-Woong Huh en In-Hyuk Suh, stichtte Dr.Lee de Korean Martial Art Vereniging (Han-Kuk Mu-Sool Hwe of te wel: Kuk Sool Hwe).

Kuk Sool Hwe was geen stijl maar een organisatie (Koreaans: Hwe), waar de leden samen kwamen als gelijken. Zij wisselden technieken uit en probeerden een gemeenschappelijk programma samen te stellen. Tot op de dag van vandaag zijn er nog restanten van Kuk Sool Hwe terug te vinden in het programma van vele Koreaanse vechtstijlen. Bijvoorbeeld; als een stijl een set van 15 technieken heeft met de naam “Kong Kyuk Kibon Sul” dan kan men ervan uit gaan dat de stijl een afstammeling is van de Kuk Sool Hwe organisatie. Desondanks waren er geen grote verschillen in de technieken, voor de leden van Hwa Rang Do® en Kuk Sool Won en toch bleven er verschillen in de toepassing van de individuele technieken.

Het originele logo voor Kuk Sool Hwe (handpalm met zwaard) is ontwikkeld door Dr.Lee. Het logo wordt nu toegepast door Hwa Rang Do® als een Tae Soo Do® logo, alleen het Koreaanse schrift is veranderd. 

Het logo was al eens veranderd met het nationale Koreaanse regeringsymbool (Zie links boven in de hoek van de website  http://korea.emb.washington.dc.us/new/frame/) in combinatie met het originele logo.

In December 1962 opende Dr.Lee het hoofdkwartier in Seoul. In Januari 1963 openden Han-Chul Lee en In-Hyuk Suh het Pusan hoofdkwartier. De Kuk Sool Hwe organisatie bestond van 1962 tot 1966. Nadat de organisatie werd opgeheven gaf Uoo-Tak Kim zijn school de naam Kuk Sool Kwan. In-Hyuk Suh noemde zijn school Kuk Sool Won, Moo-Jin Kim noemde het Hoshindo en Han Chul Lee veranderde de naam in Bulmudo. 

  Yawara of Hapkido?

Grand Master Yong Sul Choi heeft zijn stijl nooit Hapkido genoemd maar heeft altijd de Japanse namen toegepast. In het Japans betekent “Daito” (in het Koreaans “Tae Dong”) “het Beste Oosten” wat inhoud; Een Japans concept van na de Tweede Wereld oorlog dat streeft naar een verenigd Azië onder Japans bewind. Voor de Koreanen, die 36 jaar bezet zijn geweest door de Japanners, moet het erg moeilijk geweest zijn om een vechtkunst te beoefenen met een Japanse naam. Ook Grand Master Yong-Sul Choi stond erop om zijn stijl de Japanse naam “Yawara” te noemen. Zijn studenten wilden onder een andere (een Koreaanse) naam les geven. Grand Master Moon-Jin Kang plaatste, als eerste in Korea, een Hapkido- teken boven zijn Taegu school.  Toen Grand Master Yong Sul Choi dit zag moest hij het teken verwijderen omdat hij Yusool trainde, en geen Aikido. (De Chinese karakters voor Aikido en Hapkido zijn precies hetzelfde, alleen de uitspraak is verschillend.) Grand Master Kang had het teken verwijderd, maar gebruikte de naam nog wel en de stijl werd in Korea snel verspreid, in het begin voornamelijk door Grand Master Han-Jae Ji en zijn studenten.  

  Als gevolg hiervan kwam er een bijeenkomst tussen de hoogst gegradueerden; Grand Master Bok-Sup Suh (grondlegger van Yu Kwon Sul) en Dr.Joo Bang Lee (Hwa Rang Do®) en ander Yusool studenten van de eerste generatie, waaronder Jeong-Yun Kim (Han Pul), Han-Jae (Song Mu Kwan), Moo-Hong Kim (Shin Mu Kwan), Kang-Hwa Won (Mu Sool Kwan) en Uoo Tack Kim (Kuk Sool Hwe, later Kuk Sool Kwan). Deze bijeenkomst vond plaats in Seoul in de Han Pul school.

  Tijdens deze bijeenkomst zei Dr.Joo Bang Lee dat Hapkido geen naam was van een Koreaanse vechtkunst, maar een kopie van Morei Uyeshiba’s Japans “Aikido” en dat het idee hiervoor ontstaan was nadat Grand Master Moon-Jin Kang het eerste Aikido boek van Uyeshiba gelezen had. Daarom zouden de Koreaanse vechtkunstbeoefenaars stoppen met het gebruik van de naam Hapkido in Korea.

Hierna veranderde de naam officieel van Hapkido naar Kido, en de Kido Vereniging (Kido-Hwe) werd de eerste organisatie dat door de regering werd erkend als een non-profit vechtkunstorganisatie. Naast zijn baan als rechtbankbediende in Taegu, werd Doo Young Kim voorzitter van de Kido- vereniging. Omdat de organisatie in Taegu was gehuisvest, een platteland streek in Korea, waren er maar een aantal scholen aangesloten, totdat in het begin van de jaren ’80 In-Hyuk Suh’s broer (In-Sun Seo) de organisatie overnam. Vandaag de dag is de Kido organisatie een In-Hyuk Suh’s vechtkunst, ondanks de heden ten dagen bestaande Kido organisatie. Voor een korte periode beweerden zij dat zij over alle Koreaanse vechtkunsten gingen.

  Dr.Joo Bang Lee gaf in 1967 een demonstratie, met zijn demonstratie team, in de Chang Chung Sport Arena in Seoul. Deze demonstratie werd in geheel Korea uitgezonden en President Park Chung Hee aanschouwde dit in het Blue House. (Het Koreaanse “Witte Huis”). Omdat President Park erg geïnteresseerd was in vechtkunst en zeer onder de indruk was van deze demonstratie vroeg hij Chong-Kyu Park, Chef Veiligheidsdienst, om uit te zoeken welke vechtkunst hij op televisie gezien had. Grand Master Han-Jae Ji werkte in die tijd voor het “Blue House”, om onderricht te geven aan de lijfwachten van president Park. Chong-Kyu Park zond Grand Master Ji naar Dr.Lee’s hoofdkwartier om de mogelijkheden te bepraten voor het oprichten van een verenigde vechtkunstorganisatie. Datzelfde was een aantal jaren eerder gebeurd met vele “Taekwondo” stijlen.

  Dr.Lee vertelde dat hij twee voorwaarden had om te helpen om de Koreaanse vechtkunsten te verenigen n.l.:

1.        de naam van de nieuwe stijl zou Hwa Rang Do® moeten worden, omdat de naam Hapkido van Japanse afkomst is.

2.        alle originele Koreaanse vechtkunstpioniers moesten lid zijn van de nieuwe organisatie.

Grand Master Ji ging hiermee akkoord en als tegenprestatie vroeg hij dat de kleur van de uniformen wit moest zijn.

Destijds had Kuk Sool Hwe zwarte uniformen met rode kraag voor studenten en blauwe uniformen voor zwarte band dragers ingesteld. Dr.Lee kon zich echter vinden in deze overeenkomst en organiseerde een bijeenkomst voor originele leiders van de Koreaanse vechtkunsten in een Chinees restaurant in Seoul in februari 1968.

  De aanwezigen tijdens deze bijeenkomst waren natuurlijk Dr.Joo Bang Lee, Grand Master Joo Sang Lee (Hwa Rang Do®) en Grand Master Han-Jae Ji (grondlegger van Song Mu Kwan). Verder waren er aanwezig Dae-Hoon Choi (grondlegger van Ki Hap Do, en vooraanstaand lid van KCIA, de Koreaanse CIA), Song-Sik Kim (grondlegger van Hoshindo), Moon-Ji Kang (de eerste die de naam Hapkido gebruikte), Kwang-Hwa Won (grondlegger van Mu Sool Kwan) en Uoo-Tack Kim (grondlegger van Kuk Sool Kwan). Extra aanwezig was de Chef Veiligheidsdienst van het “Blue House”, Chong-Kyu Park en Congres lid Ji-Chol Cha. (Ji-Chol Cha was een invloedrijk politicus en na de moord op de vrouw van president Park werd hij Chef Veiligheidsdienst).

  Tijdens deze bijeenkomst werd Dae-Hoon Choi tot president van de nieuwe organisatie gekozen. De naam van deze organisatie werd “De Koreaanse Hapkido Federatie” (Taehan Hapkido Hyophwe). Choi was, zoals gezegd, een vooraanstaand lid van de KCIA, in die tijd een invloedrijke organisatie in Korea. Ook overeengekomen was dat Dr.Lee de promotie voor de nieuwe organisatie zou doen en wanneer alle Koreaanse vechtkunst beoefenaars aangesloten zouden zijn, een nieuwe stijl met de naam Hwa Rang Doâ ontwikkeld worden door Dr.Lee en Grand Master Ji.

De Koreaanse overheid zou de organisatie sponsoren zoals het al gedaan had bij Taekwondo. Alle uitgaven van Dr.Lee, voor de promotie, zouden terug betaald worden zodra de organisatie formeel erkend zou worden door de overheid.

Daarom begon Dr.Lee met adverteren en het promoten van de nieuwe organisatie, hij kocht zendtijd op televisie gaf verschillende demonstraties, inclusief de 28 mei 1968 Chang Chung Sport Arena in Seoul etc.. Deze demonstratie bevatte alle stijlen die de nieuwe stijl zouden vormen en bestond uit Hwa Rang Do®, Kuk Sool Kwan, Song Mu Kwan, Shin Mu Kwan, Hapkido, Ki Hap Do, Bi Sul, Ki Do, Yu Sool en Yu Kwon Sul. Al deze promoties en vele andere waren in handen van Dr.Joo Bang Lee en alle financiële middelen kwamen uit zijn eigen portemonnaie. In die tijd kende Grand Master Yong-Sul Choi, de “grondlegger” van Daito Ryu Yawara in Korea (Dae Dong Ryu Yusool), Dr.Lee de 8ste Dan in Hapkido toe. Hierdoor werd Dr.Lee na Grand Master Choi de hoogst gegradueerde Hapkido-beoefenaar in Korea.

  Maar jammer genoeg kwam Dae-Hun Choi al zijn beloften aan de nieuwe organisatie niet na en hield alle overheidsgelden voor zichzelf. Een aantal van de leden van de nieuwe organisatie wilden de naam Hapkido behouden en toen Dr.Lee en Grand Master Ji het niet eens konden worden hield Dr.Lee het voor gezien.

  Toen de hoogst vooraanstaande leden van de organisatie elkaar tegenwerkten was het onmogelijk om de stijlen samen te voegen. Daarom verliet Dr.Lee een paar maanden na de 28ste mei demonstratie de organisatie, die hij zelf had opgericht en de organisatie werd ontbonden.

  Dr.Lee kreeg toestemming van Suam Dosa om zijn technieken openbaar te maken aan iedereen, nadat Dr.Lee aan Suam Dosa verteld had over zijn vele problemen met andere stijlen. Dr.Lee deed afstand van al zijn gradaties in andere stijlen, inclusief zijn 8ste Dan in Hapkido, en begon aan de promotie van zijn eigen vechtkunst.

In juli 1968 ontving Dr.Lee toestemming van de overheid om de Koreaanse Hwa Rang Do® Vereniging te stichten. Sindsdien heeft Dr.Lee zich niet meer bezig gehouden met Hapkido of welke andere Koreaanse vechtkunst dan ook. Hij heeft zich alleen bezig gehouden met het ontwikkelen en verspreiden van Hwa Rang Do®.

In januari 1969 heeft Dr.Lee zijn boeken over Hwa Rang Do® geschreven en zij werden in 1977 in drie delen in het Engels gedrukt.

  Op 7 juli 1969 overleed Suam Dosa in zijn huis in O Dae Mountain en in diezelfde maand werd Dr.Lee de 58ste generatie Supreme Grand Master van Hwa Rang Do®.

Toen Dr.Lee in 1972 naar Amerika emigreerde had hij 68 scholen in Korea waarvan er 16 in Seoul waren.

Hwa Rang Do® had honderden Masters en instructeurs. Dit was uitzonderlijk in een tijd dat er nog niet zoveel vechtkunst scholen waren in Korea als dat er nu zijn.

  Ik hoop dat dit artikel genoeg uitleg gegeven heeft waarom Dr.Lee bij Choi getraind heeft en waarom er delen van Hwa Rang Do® overeenkomen met “Hapkido”. Hwa Rang Do® is GEEN Hapkido en Hwa Rang Do® is ook geen afgeleide van Hapkido. Hwa Rang Do® bevat veel meer dan Yusool of Hapkido, ondanks het moderne jasje van Hwa Rang Do®.

De invloed van Dr.Lee en zijn Hwarang Musool-technieken was groot bij het veranderen van het originele Hapkido; Bij Hapkido waren geen traptechnieken aanwezig, weinig stoten en wapens een paar gewricht manipulatietechnieken, worstelen en het gebruik van elkaar kracht etc. Dr. Lee heeft dus een grote invloed gehad op het Hapkido tot wat het heden ten dage is.

  Dr.Lee, ontwikkelde ook de onderdelen Nae Gong, Wae Gong, Shin Gong en Moo Gi Gong die nu ook terug te vinden zijn in andere Koreaanse vechtkunsten. Een uitleg van deze onderdelen en een toelichting over wat zij inhouden bij Hwa Rang Do® is terug te vinden op de World Hwa Rang Do® Association Homepage (http://www.hwarangdo.com/)

  De vechtkunstdemonstraties van Dr.Lee, die zorgden voor de aanvankelijk groei van Hapkido in Korea, waren bekend in Korea zowel bij de vechtkunstbeoefenaars als bij de “leken”. De demonstraties bevatten hoge en lage traptechnieken (voordat Taekwondo ermee begon), grondgevecht, Ki-power demonstraties, het breken van planken en stenen en het doden van dieren met de blote hand en nog veel meer.

  Hwa Rang Do® en Daito Ryu Jiujitsu.

  Als men geïnteresseerd is in de geschiedenis van de vechtkunst dan is men wellicht ook wel geïnteresseerd in de invloed van Korea op Daito Ryu.

  De grondlegger van Daito Ryu Aikijiujitsu was iemand met de naam “Shinra Saburu Minamoto.” De naam is, zoals alle namen in dit gebied, geschreven in Chinese karakters en “Shinra Saburu” is de Japanse uitspraak. (Evenals “tangsoodo” en kongsudo” zijn de Koreaanse uitspraken van de Chinese karakters en de Japanse uitspraak is “Karatedo”).

Als men Shinra Saburu uitspreekt op zo’n Koreaans dan krijg je “Silla Sam-rang”, vrij vertaald naar het Engels “Three (Hwarang) Knights from Silla”. Silla was het Koreaanse Koninkrijk waar de Hwarang Krijgers tijdens hun hoogtij dagen leefden. Er wordt ook verteld dat Daito Ryu begon toen Keizer Seiwa aan het bewind was (ca.858 na Chr.) en dat Minamoto (de Three Hwarang Knights) later gezien werd als de grondlegger. 858 na Chr. was tijdens het Verenigd Silla periode, een tijd toen “Korea” en de Hwarangorganisatie erg nauw samenwerkten.

  Ik heb navraag gedaan over de Chinese karakters bij een aantal vrienden van mij, die Daito Ryu Aikijiujitsu Roppokai Denmark Shibu trainen. Zij waren zo vriendelijk om mij een aantal hoofdstukken te geven uit de Japanse Daito Ryu boeken die zij vertaald hebben vanuit het Japans. Daarom komt een groot gedeelte van de geschiedenis over Daito Ryu uit deze hoofdstukken.

  Even het volgende in gedachten houden: Korea had in die tijd een enorme invloed op Japan. Vele Koreanen reisden naar Japan en een groot deel van de Japanse vorsten waren Koreanen. Een belangrijk gedeelte van de Japanse samenleving, van paardrijden tot Boeddhisme van het gebruik van Chinese karakters tot het gebruik van de kalender zijn naar Japan gekomen via Korea en niet vanaf China zoals vele geschiedenisboeken vermelden. Men kan  de Japanse geschiedenis nalezen in “Nihon Shogi”. Dit boek gaat minstens één derde over de Koreaanse immigranten.

De Japanse tekst over de geschiedenis van Daito Ryu vertelt ons dat er theorieën zijn dat de Genji clan (de familie waarin de Daito Ryu van generatie op generatie werd doorgegeven voor meer dan 1000 jaar) Koreaanse voorouders zou hebben. Yamanashi, de regio waar de Genji klan woonde, was een van de Koreaanse bolwerken in Japan. Tot op de dag van vandaag zijn er negen Silla heiligdommen in die streek, en de naam “Koma” is heel gewoon. (Zoals in Kita Koma, Naka Koma, Minami Koma).

  De Japanse tekst vertelt dat de Chinese karakters voor “Koma” en “Korai” (Korea) bijna hetzelfde zijn. Ik heb de karakters niet gezien maar waarschijnlijk is het de “Ko” karakter van Koguryo en Koryo, twee oude Koreaanse koninkrijken. De Japanse tekst gaat verder met, “Als de voorouders van de Genji klan tot deze buitenlanders behoorden dan is het niet ondenkbaar dat de geheime technieken hetzelfde zijn als Bujutsu (Koreaanse: Musul) zoals het van China kwam.” Ik weet niet hoe de Japanse tekst op “China” kwam en niet op “Korea”, maar omdat Korea en Japan voor een groot gedeelte van de laatste 1000 jaar op een geforceerde manier met elkaar leven kan het te maken hebben met de Korea – Japan relatie.

  erderop in de tekst komt het volgende naar voren, “Deskundigen hebben vaak gezegd dat de basis van de technieken (in Daito Ryu) erg overeenkomen met het Chinese (?!) Bujutsu (Koreaans: Musul), maar het moet ook gezegd worden dat zeer weinig Chinezen deze erg technische kunst beheersten. Daito Ryu is dus een uiterst unieke kunst onder de oude Budo (Koreaans: Mudo) kunsten.”

  Het is erg interessant hoe dit alles verloopt. Van de Silla Hwarang naar Japan, daar vastgehouden (en zonder twijfel verbeterd) voor 1000 jaar, en dan terug naar Korea. Op dit moment zijn de Koreaanse stijlen langzamerhand bezig de Japanse traptechnieken etc. te beïnvloeden.

  Ik hoop dat dit stuk duidelijkheid schept in de geschiedenis van Dr.Joo Bang Lee en de ontwikkeling van de Koreaanse vechtkunsten.

Terug naar Hoofdpagina